پارسال این موقع شاید هم کمی زودتر بود خودم رو با یک پرواز خیلی کیری خیلی شانسی طور از اهواز به شیراز رسوندم کسی ازم استقبالی نکرد خودم هم توقع استقبالی نداشتم
با خودم هر چیزی که داشتم رو اورده بودم میدونستم که دیگه بر نمیگردم اونجا برای زندگی میدونستم
فکر میکردم که سال دیگه خیلی وضعم بهتر از سال قبلم خواهد بود فکر نمیکردم که دوباره همان داستان ها تکرار بشن فکر میکردم همه چیز درست میشه فکر نمیکردم که همه چیز بد تر بشه فکر میکردم کاری میکنم کارستان فکر نمیکردم که هیچ کاری نمیکنم و چیزهایی رو هم که دارم از دست خواهم داد فکر نمیکردم
امروز رسیدم به همون جایی که سال پیش بودم یا سال قبل ترش که تیر ماه برگشته بودم خونه و برای تولد مامانم کادو خریده بودم آره یادم هست حتی سال قبل ترش رو هم به یاد میارم یا دو سال قبل ترش یا حتی سه سال قبل ترش رو خرداد 88 رو هم کامل تو ذهن دارم اگه بخوام ادامه بدم میتونم تا 15 سال قبل تر رو ادامه بدم
یادم نمیاد که چجوری به اینجا رسیدم همه چیز رو به خوبی به یاد میارم اما اینکه چجوری به اینجا رسیدم رو اما نه چچوری یک زندگی ایده آل رو گه کردم توش هر چی به گذشته بیشتر فکر میکنم کمتر متوجه میشم
دیگه به آینده هم نمیتونم فکر کنم چون میترسم از بس که دیگه آینده ها اون جوری که میخواستم نبودن میترسم که به آینده فکر کنم میترسم خیلی هم میترسم از اینکه چی پیش میاد چکار میکنم چکار میتونم بکنم سعی میکنم دیگه کمتر فکر کنم بیشتر کار کنم کاری که باید قبلن انجام میدادم
هر سال که به اینجا میرسم به خودم قول میدم که تغییر کنم نه اینکه نخوام اما نمیشه نه اینکه نشه نمیشه که بشه چرا نمیشه که بشه چون من افسردم و یک آدم افسرده هم نمیتونه کاری بکنه هر چی هم که تلاش بکنه باز هم ته و انتهاست و نمیتونه خارج بشه باید بسازه و بسوزه باید ببینه که میتونه اما توانایی انجام رو نداره باید عادت کنه که ده برابر دیگران انرژی مصرف کنه و استرس بکشه اما یک دهم دیگران نتیجه بگیره این هست داستان
پشیمون نیستم یعنی دیگه نمیخوام چنین حسی رو به خودم القا کنم میخوام زندگی کنم نه تو گذشتم و نه تو آیندم بلکه تو حالم میخوام تو لحظه زندگی کنم برای اون چیزهایی که فکر میکنم درست هستن تلاش کنم هیچ مهم نیست برام تا امروز چه کردم میخوام از الان به بعدم رو براش تلاش کنم از امروز دیگه به چیزی فکر نمیکنم جز اینکه از ثانیه ای که دارم توش زندگی میکنم بهترین نتیجه رو بگیرم
با خودم هر چیزی که داشتم رو اورده بودم میدونستم که دیگه بر نمیگردم اونجا برای زندگی میدونستم
فکر میکردم که سال دیگه خیلی وضعم بهتر از سال قبلم خواهد بود فکر نمیکردم که دوباره همان داستان ها تکرار بشن فکر میکردم همه چیز درست میشه فکر نمیکردم که همه چیز بد تر بشه فکر میکردم کاری میکنم کارستان فکر نمیکردم که هیچ کاری نمیکنم و چیزهایی رو هم که دارم از دست خواهم داد فکر نمیکردم
امروز رسیدم به همون جایی که سال پیش بودم یا سال قبل ترش که تیر ماه برگشته بودم خونه و برای تولد مامانم کادو خریده بودم آره یادم هست حتی سال قبل ترش رو هم به یاد میارم یا دو سال قبل ترش یا حتی سه سال قبل ترش رو خرداد 88 رو هم کامل تو ذهن دارم اگه بخوام ادامه بدم میتونم تا 15 سال قبل تر رو ادامه بدم
یادم نمیاد که چجوری به اینجا رسیدم همه چیز رو به خوبی به یاد میارم اما اینکه چجوری به اینجا رسیدم رو اما نه چچوری یک زندگی ایده آل رو گه کردم توش هر چی به گذشته بیشتر فکر میکنم کمتر متوجه میشم
دیگه به آینده هم نمیتونم فکر کنم چون میترسم از بس که دیگه آینده ها اون جوری که میخواستم نبودن میترسم که به آینده فکر کنم میترسم خیلی هم میترسم از اینکه چی پیش میاد چکار میکنم چکار میتونم بکنم سعی میکنم دیگه کمتر فکر کنم بیشتر کار کنم کاری که باید قبلن انجام میدادم
هر سال که به اینجا میرسم به خودم قول میدم که تغییر کنم نه اینکه نخوام اما نمیشه نه اینکه نشه نمیشه که بشه چرا نمیشه که بشه چون من افسردم و یک آدم افسرده هم نمیتونه کاری بکنه هر چی هم که تلاش بکنه باز هم ته و انتهاست و نمیتونه خارج بشه باید بسازه و بسوزه باید ببینه که میتونه اما توانایی انجام رو نداره باید عادت کنه که ده برابر دیگران انرژی مصرف کنه و استرس بکشه اما یک دهم دیگران نتیجه بگیره این هست داستان
پشیمون نیستم یعنی دیگه نمیخوام چنین حسی رو به خودم القا کنم میخوام زندگی کنم نه تو گذشتم و نه تو آیندم بلکه تو حالم میخوام تو لحظه زندگی کنم برای اون چیزهایی که فکر میکنم درست هستن تلاش کنم هیچ مهم نیست برام تا امروز چه کردم میخوام از الان به بعدم رو براش تلاش کنم از امروز دیگه به چیزی فکر نمیکنم جز اینکه از ثانیه ای که دارم توش زندگی میکنم بهترین نتیجه رو بگیرم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر