تو زندگی تصمیمات اشتباه زیادی گرفتم کارهای اشتباه زیادی کردم اون قدر که وقتی میشینم روزگارم رو با خودم پایین بالا میکنم میبینم زندگیم چیزی جز اشتباهات پی در پی و زیاد نبوده نمیدونم باید ناراحت باشم یا خوشحال ناراحت از اینکه اشتباهاتم رو در دورانی مرتکب شدم که میتونستم بهره وری زیادی از عمرم داشته باشم یا خوشحال باشم چون اشتباهاتم رو در زمانی انجام دادم که هنوز جای جبران دارم.
به هر حال هر چیزی که بوده دیگه الان گذشته من هستم و یک دریچه ای جدید از زندگیم زندگی که خیلی براش برنامه دارم برنامه هایی که میدونم اگه سر حال باشم و افسرده نباشم به راحتی میتونم همه رو عملی کنم.
درست هست که حوصله زندگی ندارم و افسرد ه هستم اما به شدت به دنبال بهانه ای هستم که خودم رو به این دنیا پیوند بدم و از شر افسردگی خلاص بشم دوست ندارم تا آخر عمر کذاییم گوشه اتاقم بشینم و به خاطر زمان هایی که بیهوده از دستشون دادم گریه کنم و افسوس بخورم کودکی و نوجوانی من هر چیزی که بوده دیگه گذشته و هیچ کارایی برای من نخواهد داشت به بخوام بهشون فکر کنم حتی میتونم دستاوردی هم از نظر تجربه ای برام نداشتن چون هر اتفاق و عمل مهمی که تو زندگیم رقم خورده محدود به همین چند سال اخیر زندگیم بوده که به دور از خانواده و در میان آدم های الکی خوش دانشگاه سپری کردم.
تصمیم خودم رو برای دو سال آینده گرفتم و بدون شک اگر زنده باشم این رو هم عملی خواهم کرد هر چند که تنها ده درصد ورود به قضیه دست خودم باشه و نود درصد بقیه داستان رو شرایط رقم بزنن اما میخوام که نوع زندگی و کارکردم رو هر طوری که شرایط میخواهد باشد عوض کنم و تحت هیچ عنوان به رویه سال های قبل زندگیم بر نگردم .
میخوام هدفمند و برنامه ریزی شده برای تک تک لحظات زندگی کنم مهم نیست که شرایط چقدر باب طبع من خواهند بود میخوام شرایط رو برده برنامه ریزی و اهداف خودم کنم تو این مسیر هیچ دارایی ندارم هیچ پارتی یا کسی که بتونه کمکم کنه اما دوست دارم که امیدوار باشم و نذارم غم و اندوه جای هدف و انگیزم رو بگیرن.
آدم های موفق همیشه آدم هایی بودن که از یک جایی به بعد توی زندگیشون افسار زندگیشون رو خودشون در دست گرفتن و با سوار کردن دسیپلین خودشون بر زندگی قدم های موفقیت رو یکی یکی برداشتن.
من مغرور نیستم اما میدونم که میتونم نمیدونم چرا و یا اینکه این فکر از کجا به ذهنم اومده اما میدونم که میتونم و به خودم ایمان دارم حتی تو بدترین شرایط و نا امیدترین شرایط زندگیم هم به این موضوع که میتونم در درون خودم اذعان داشتم امیدوارم که این دفعه هم بتونم.
به هر حال هر چیزی که بوده دیگه الان گذشته من هستم و یک دریچه ای جدید از زندگیم زندگی که خیلی براش برنامه دارم برنامه هایی که میدونم اگه سر حال باشم و افسرده نباشم به راحتی میتونم همه رو عملی کنم.
درست هست که حوصله زندگی ندارم و افسرد ه هستم اما به شدت به دنبال بهانه ای هستم که خودم رو به این دنیا پیوند بدم و از شر افسردگی خلاص بشم دوست ندارم تا آخر عمر کذاییم گوشه اتاقم بشینم و به خاطر زمان هایی که بیهوده از دستشون دادم گریه کنم و افسوس بخورم کودکی و نوجوانی من هر چیزی که بوده دیگه گذشته و هیچ کارایی برای من نخواهد داشت به بخوام بهشون فکر کنم حتی میتونم دستاوردی هم از نظر تجربه ای برام نداشتن چون هر اتفاق و عمل مهمی که تو زندگیم رقم خورده محدود به همین چند سال اخیر زندگیم بوده که به دور از خانواده و در میان آدم های الکی خوش دانشگاه سپری کردم.
تصمیم خودم رو برای دو سال آینده گرفتم و بدون شک اگر زنده باشم این رو هم عملی خواهم کرد هر چند که تنها ده درصد ورود به قضیه دست خودم باشه و نود درصد بقیه داستان رو شرایط رقم بزنن اما میخوام که نوع زندگی و کارکردم رو هر طوری که شرایط میخواهد باشد عوض کنم و تحت هیچ عنوان به رویه سال های قبل زندگیم بر نگردم .
میخوام هدفمند و برنامه ریزی شده برای تک تک لحظات زندگی کنم مهم نیست که شرایط چقدر باب طبع من خواهند بود میخوام شرایط رو برده برنامه ریزی و اهداف خودم کنم تو این مسیر هیچ دارایی ندارم هیچ پارتی یا کسی که بتونه کمکم کنه اما دوست دارم که امیدوار باشم و نذارم غم و اندوه جای هدف و انگیزم رو بگیرن.
آدم های موفق همیشه آدم هایی بودن که از یک جایی به بعد توی زندگیشون افسار زندگیشون رو خودشون در دست گرفتن و با سوار کردن دسیپلین خودشون بر زندگی قدم های موفقیت رو یکی یکی برداشتن.
من مغرور نیستم اما میدونم که میتونم نمیدونم چرا و یا اینکه این فکر از کجا به ذهنم اومده اما میدونم که میتونم و به خودم ایمان دارم حتی تو بدترین شرایط و نا امیدترین شرایط زندگیم هم به این موضوع که میتونم در درون خودم اذعان داشتم امیدوارم که این دفعه هم بتونم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر